کد مطلب: 12994
تعداد بازدید: ۹۱۶
بله ها اغلب از نه ها موثرترند
پنجشنبه ۶ آذر ۱۳۹۳تربیت در نظر بیشتر والدین چیزی جز تنبیه نیست. ولی واژه تربیتی، در واقع به معنای تعلیم دادن یا پرورش، شامل مجموعهای از روشهای مثبت و منفی است. برای تربیت کودکانمان از روشهای زیادی استفاده میکنیم گاهی قاطعانه نه گفتن گاهی بی توجهی و حتی گاهی تجربه کردن پیامدهای منفی رفتار. البته به یاد داشته باشید که بله ها اغلب از نه ها مؤثرترند زیرا یک پاسخ مثبت به کودک میفهماند که رفتارش مورد پسند شماست.
تربیت در نظر بیشتر والدین چیزی جز تنبیه نیست. ولی واژه تربیتی، در واقع به معنای تعلیم دادن یا پرورش، شامل مجموعهای از روشهای مثبت و منفی است. برای تربیت کودکانمان از روشهای زیادی استفاده میکنیم گاهی قاطعانه نه گفتن گاهی بی توجهی و حتی گاهی تجربه کردن پیامدهای منفی رفتار. البته به یاد داشته باشید که بلهها اغلب از نهها مؤثرترند زیرا یک پاسخ مثبت به کودک میفهماند که رفتارش مورد پسند شماست.
متاسفانه گاهی انتظارات والدین آنقدر بالاست که وقتی عمل خوبی از فرزندشان سر میزند، آن را به سادگی بدیهی تلقی می کنند، اما وقتی اشکالی در رفتار آنها رخ میدهد، همه اشتباهاتشان را به آنها یادآوری میکنند.
در اینجا به معرفی شیوه های علمی تربیتی می پردازیم که به شما کمک می کنند تا با فرزند خود به طور درست و اصولی رفتار کنید تا به نتایج مطلوبی دست یابید.
روش تحسین کردن
موثرترین راه برای آموزش رفتار خوب، شکل دادن رفتار با تحسین است. اما چگونه تحسین کنیم؟
رفتار کودک را تحسین کنید نه شخصیت او را.
از تحسین های ویژه استفاده کنید.
هر پیشرفتی را تحسین کنید.
بطورمناسب و متقضی تحسین کنید.
بلافاصله تحسین کنید.
تحسین را با علاقه بی قید و شرط بیامیزید.
روش نادیده گرفتن
یک راه موثر برای برطرف کردن رفتارهای آزار دهنده خاص آن است که آنها را به سادگی نادیده بگیریم.
در ابتدا شاید احساس کنید که در واقع کاری برای بهبود اوضاع انجام نمی دهید اما بعداً در می یابید که با نادیده گرفتن برخی رفتارها بطور حساب شده و مدام، به تدریج آن رفتارها از بین می روند. پیش از بکار بردن این روش باید رفتارها را طبقه بندی کنید و سپس ببینید که کدامیک را میتوانید نادیده بگیرید.
نادیده گرفتن رفتارهایی که قبلاً بسبب توجه شما، تقویت شده اند، موثرترند تا آنهایی که در برخی سنین یا مراحل رشد طبیعی محسوب میشوند.
در روش نادیده گرفتن هیچ واکنشی (چه زبانی و چه غیر زبانی) به رفتار نشان نمی دهیم.
در استفاده از این روش باید انتظار داشته باشید تا رفتارها قبل از بهتر شدن بدتر شوند.
هر چه ثابت قدمتر باشید و بی توجهی کاملتری نسبت به رفتار هدف داشته باشید، آن رفتار را در زمان کوتاهتری فروکش خواهد کرد.
روش پاداش دادن
می توانید برای سرعت بخشیدن در اصلاح رفتارهای نامطلوب، رفتارهای مطلوب را با تعریف و تمجید و جوایز تقویت کنید.
پاداش برای رفتار مطلوب، یک تقویت کننده محسوب می شود. کودک نسبت به کاری که انجام داده احساس خوبی پیدا میکند و در نتیجه این میل در او به وجود میآید که آن را تکرار کند.
برای انتخاب نوع پاداش، خواسته های کودکتان را بررسی کنید (با پرسیدن سوالاتی نظیر اینکه سه تا از آرزوهاتو نام ببر.
اگر این مقدار پول داشتی چه کار میکردی. اگر قرار باشه چیز خاصی از مامان بخواهی اون چی هست و...)
به پاداش ها تنوع ببخشید
همیشه به قولتان عمل کنید (در مورد کاری که از عهده انجامش بر نمی آیید، صحبت نکنید. همچنین چیزی را جایگزین پاداشی که تعیین کرده اید نکنید)
تغییر دادن رفتار کودک نیازمند وقت و انگیزه های صحیح است و در مراحل نخست، به هر پیشرفتی پاداش بدهید و از پاداش برای شکل دادن رفتار جدید استفاده کنید. (بعداً برای حفظ رفتار جدید به تقویت کمتری احتیاج دارید).
آنچه را که میخواهید به دقت تشریح کنید، توضیح دهید که کودک برای دریافت پاداش چه باید بکند.
هر چه کودک پیشرفت میکند شرایط دریافت پاداش را سخت تر کنید. وقتی ملاک دریافت پاداش را سخت کردید، عملکرد ضعیف کودک را نپذیرید ولی به او فرصت بدهید.
پس از آنکه رفتار جدید تثبیت شد، به تدریج، تدفعات پاداش روزانه را کاهش دهید. وقتی که مطمئن شدید که رفتار جدید به صورت یک عادت مثبت در آمده، پاداش را قطع کنید و پیآمدهای طبیعی آن عادت را جایگزین کنید.